معنی حشره خاک سنبه

حل جدول

حشره خاک سنبه

آبدزدک

لغت نامه دهخدا

خاک سنبه

خاک سنبه. [س ُ سُم ْ ب َ / ب ِ] (اِ مرکب) آبدُزدَک (حشره ٔ معروف). و رجوع به آبدزدک شود.

سنبه

سنبه. [سُم ْ ب َ /ب ِ] (اِ) آلتی که بدان آسیا را تیز کنند. (آنندراج) (شرفنامه) (انجمن آرای ناصری) (ناظم الاطباء). || سقف خانه. || انگور سیاه. (ناظم الاطباء). || زنبور سیه. (آنندراج) (ناظم الاطباء). || میل تفنگ. (آنندراج) (انجمن آرا). آهنی دراز برای فروبردن و محکم کردن کهنه ٔ باروت وساچمه و گلوله در لوله ٔ تفنگ. (یادداشت مؤلف). میله ٔ دراز آهنین که برای محکم کردن باروت و ساچمه و کهنه در تفنگ یا توپ بکار است. (یادداشت بخط مؤلف).
- سنبه را پرزور دیدن،کنایه از قوی دیدن طرف.
- سنبه پرزور بودن، زورمند بودن حریف.

سنبه. [سَم ْ ب َ] (ع اِ) روزگار. پاره ای از روزگار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). || (اِمص) بدخلقی با زود خشمی. (منتهی الارب). سوء خلق. (اقرب الموارد). سنبته. رجوع به این کلمه شود.

درختینه سنبه

درختینه سنبه. [دِ رَ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ] (اِ مرکب) درختنه سنبه. پرنده ای است. (از برهان). دارسنب. دارکوب. رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود.

درختنه سنبه

درختنه سنبه. [دِ رَ ت ِ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ] (اِ مرکب) درخت سنبه. که پرنده ای باشد که درخت را با منقار سوراخ کند. (از برهان). درختینه سنبه. دارسنب. دارکوب.

سوراخ سنبه

سوراخ سنبه. [سُم ْ ب َ / ب ِ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) سوراخ و منفذ.

درخت سنبه

درخت سنبه. [دِ رَ سُم ْ ب َ / ب ِ] (اِ مرکب) مته. مثقب. پر ماه. (ناظم الاطباء). درخت سنب. رجوع به درخت سنب شود. || پرنده ای است سبزرنگ که با منقار درخت را سوراخ کند. (برهان). مرغی است که درخت را بسنبد یعنی سوراخ کند. دراسنب. داربرد. دارکوب. (از آنندراج). سرفه. (مهذب الاسماء). || نوعی از زنبور سیاه که چوب را سوراخ کند. (برهان) (از شرفنامه ٔمنیری). || منقار مرغان. (ناظم الاطباء).

فارسی به عربی

حشره

سنبه

مکبس

فرهنگ معین

سنبه

(سُ بَ یا بِ) (اِ.) = سمبه: میله ای فلزی برای پر کردن تفنگ های سر پر یا تمیز کردن لوله تفنگ ها.، ~ را پر زور دیدن مخاطب یا طرف معامله را مصالحه ناپذیر یافتن، خود را با شخص محکم و سمجی مواجه دیدن.

حشره

(حَ شَ رَ یا رِ) [ع. حشره] (اِ.) یک فرد از رده حشرات.